Czy warto wkuwac słówka? Moja historia nauki hiszpańskiego, włoskiego i greckiego

https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/

Listy słownictwa, fiszki, programy na komputer, na telefon i na wszystkie pozstałe cuda techniki (na te, które juz istnieja i na te, które dopiero zostana wynalezione) - wszystko w pomocy nauce jezyka obcego. Nuaczyciele w szkołach, na kursach - wsyscy głoszą potrzebę uczenia się słówek na pamięć. Czy rzeczywiście wkuwanie słówek jest niezbędne?

 

Język hiszpański jest pierwszym, którego nauczyłam się od początku do końca samodzielnie, po czym zdałam z niego maturę, a następnie wybrałam się na filologię hiszpańską. Języka hiszpańskiego uczyłam się w sposób tradycyjny. Niemal tylko z podręcznika. Rzadko wspierałam się filmami w tym jęzku, radiem, muzyką itd. Po materiały audio sięgnęłam właściwie tuż przed samą maturą. Z tym językiem nie osłuchiwałam się właściwie wcale. Po prostu przerabiałam lekcję po lekcji. Każda lekcja składała się z czytanki, pod nią znajdowała się lista nowego słownictwa z tłumaczeniem, a jeszcze niżej wszelkie pozostałe objaśnienia i ćwiczenia. Najpierw wkuwałam wszystkie słówka z lekcji. Od góry do dołu listy, od dołu do góry - aż do bezbłędnego zapamiętania każdego słowa. Przed rozpoczęciem każdej nowej lekcji przypominałam sobie i sprawdzałam znajomość słów z 1-2 lekcji w tył. A co jakiś czas w ogóle cofałam się do samego początku podręcznika i robiłam solidną powtórkę wszystkiego czego się do tej pory nauczyłam.Nie ograniczałam się jedynie do przeczytania całości, ale solidnie dokuwałam każde słowo, przepisywałam teksty i wykonywałam ćwiczenia. Język hiszpański wrył mi się tak mocno w świadomość, że dalej jestem w stanie przywołać w pamięci pewne nawet bardzo wyszukane i niepotrzebne słowa. Po pierwszym roku studiów wyjechałam do Włoch. Tam nie otworzyłam nawet jednego podręcznika do nauki języka. Uczyłam się ze słuchu,  obserwacji, dopytywałam, czytałam reklamy na ulicach. Po około 4 miesiącach zdecydowałam się na książkę w tym języku. Czytając nie rozumiałam każdego słowa, ale nie miałam problemu z wydobyciem sensu. Naukę włoskiego przyspieszyła wczesniejsza znajomość hiszpańskiego. Bawiły mnie podobieństwa pomiędzy słowami i wszystko porównywałam  z hiszpańskim. Zatem bez dużego wysiłku, bez wkuwania prędko opanowałam komunikatywnie włoski. Rok później wyjechałam na wakacje do Grecji, gdzie w efekcie zostałam już na stałe. Rozentuzjazmowana wcześniejszym doświadczeniem błyskawicznej nauki włoskiego byłam pewna, że z greckim też tak bezproblemowo się uporam. Niestety na osiągnięcie płynności w mówieniu i rozumieniu musiałam poczekać 3 lata! Sama nie wiem czemu zajęło mi to tak dużo czasu. Teraz jak myślę język grecki wcale nie jest taki trudny. Może opóźnienie w jego nauce spowodowane było przeciążeniem umysłu, zmęczeniem nauką. Kupiłam wprawdzie książkę do greckiego ale właściwie nigdy jej nie otworzyłam. Smakując bezbolesnej nauki włoskiego odeszła mi ochota na wysilanie się i sztuczne zapamiętywanie. Dopiero teraz po obecnie już prawie 4 latach pobytu w Grecji zaczynam czytać czasopisma, książki w tym języku. Nachodzi mnie ochota na przeczytanie podręcznika do nauki tego języka. Teraz sprawia mi przyjemność jego nauka. Jeśli w ogóle można nazwać to nauką. Lubię czytać bo wtedy dowiaduję się masy rzeczy, np. trwam w przekonaniu bardzo długi już czas, że jakieś słowo wymawia się w określony sposób. Jak je słyszę tak je wypowiadam. Nikt nie zwraca mi uwagi na błędną wymowę. Tymczasem widząc słowo czarno na białym obserwuję w jak wielkim błędzie trwam! Wystarczy raz zobaczyć pisownie, bądź przeczytać tłumaczenie i właściwie już na zawsze pozostaje mi prawidłowa wersja w głowie. Teraz kiedy znam już język bardzo dobrze, poznawanie pisowni i gramatyki jest niezwykle interesujące. Porządkowanie mojej wiedzy nie jest bolesne ani nie wymaga ode mnie dużego wysiłku. Przechodząc te kolejne etapy i próbując różnych metod nauki można by uznać, że się bardzo rozleniwiłam.

 

Mam apetyt na naukę, a może właściwie nie na samą naukę ale na umienie języka. Lubię umieć język i się nim posługiwać, korzystać z niego, oglądać filmy i czytać książki w oryginalnej wersji językowej itd. Nie lubię już niestety wkuwać, ani robić powtórek. Lubię w sposób naturalny przyswajać. Nie przemęczać się. Po prostu przyswajać w swoim tempie. Może właśnie dlatego tak bardzo podoba mi się metoda shadowing - nie wymaga ona ode mnie żadnego zapamiętywania. Zapamiętywanie dzieje się samoczynnie. Ja tylko powtarzam co słyszę a po kilku razach kiedy to słyszę wreszcie widzę znaczenie i już pamiętam. Tyle.. Oczywiście przeglądam listy słownictwa zwłaszcza jeśli chodzi o język chiński, ale to jest PRZEGLĄDANIE. Co jakiś czas wglądam do list, oglądam je, czytam - nic na siłę. Oglądając w kółko jedno i to samo przez kilka dni w końcu wszystko samo zapada w pamięć. Obecnie nie widzę celu we wkuwaniu. Aby informacja została przesunięta do pamięci trwałej trzeba ją właśnie utrwalać. Powtarzać. Po co zatem mam się męczyć, wysilać wszystkie zmysły, żeby w ciągu jednego dnia zapamiętać jakąś określnoną ilość słów? Na co mi to? Na co mi rygor i systemy powtórek i ten wysiłek.. Skoro zauważyłam, że zwyczajnie oglądając słownictwo ono samo z czasem zapada w pamięć. Nie chcę zostać zroumiana źle. Nie zaglądam do dokładnie tych samych rzeczy przez ileś tam dni. Np. lista słownictwa HSK ma kilka tysięcy słów. Obecnie oglądam pierwszy poziom. Jednego dnia oglądam pierwszą, drugą i trzecią stronę, kolejnego dnia skanuje wzrokiem te trzy strony, albo tylko jedną z nich i przeglądam strony 7, 9  i 10. Bawię się. Na co mi padnie wzrok to czytam. Nie oglądam 300 pierwszych słów przez np. 10 dni - oczywiście tak pewnie zapadłyby mi szybciej w pamięć, ale byłoby to nudne i bym zapewne zaniechała tego procesu.

 

Jeżeli nie lubisz, nie masz ochoty wkuwać na pamięć, a podchodzisz do nauki języka zdrowo - czyli nie masz idei opanowania języka błyskawicznie i wiesz, że nauka pochłania czas- mózg rządzi się swoimi prawami; nie chcesz się sczególnie męczyć, ale chcesz nauczyć sie języka - sam sprawdź na sobie. Skoro już taką drogę obrałeś, że jednak chcesz zapamiętać słownictwo z pewnej listy - to wydrukuj ją sobie -niech składa się z np. 200 słów i po prostu codziennie przez kilka minut- zapewne około 20 - preglądaj ją. Skacz po niej wzrokiem, przewijaj strony, albo po prostu czytaj ją od góry do dołu czy od dołu do góry- jak Ci pasuje. Czytaj ją codziennie całą, albo tylko kawałek. Każdego dnia wzrokiem skanuj wcześniej czytane słowa. Nie analizuj zbyt długo, nie skupiaj się na zapamiętywaniu. Po prostu zaglądaj i przeglądaj przez kilka dni. Sam zauważysz, że stopniowo zaznajamiasz się z tym co wcześniej było Ci obce. A później włącz serial w języku, którego się uczysz i raduj się tym, że wyłapujesz słowa, na które dosłownie przed chwilą spoglądałeś. Te słowa po utrwaleniu serialem będą już Twoje.:)

 

Przepraszam za chaotyczny wpis, ale zaczęłam pisać o czym innym i skończyłam na czymś zupełnie odmiennym..